Hebt u dat ook? Voelt u, net zoals ikzelf, aan dat er van alles staat te gebeuren? Dat we weldra vaarwel mogen zeggen aan ons zorgeloze leventje. Dat er aan ons gepamperde bestaan vol sociale voorzieningen en opvangnetten een einde komt. Of sta ik hierin alleen?
Acht jaar geleden verwierf ik de (welverdiende) status van gepensioneerde. De achtendertigurige werkweek werd vervangen… of beter nog, moest vervangen worden. Hoe doe je dat? Ieder heeft zo zijn eigen plannen en verlangens en in een huwelijk zoek je dan de algemene deler tussen de partners. Dat werd de wereld willen zien! Volgens het motto: de wereld is een boek, en wie niet reist leest slechts één pagina. Tickets boeken, instappen en hupsakee weg zijn wij!
Menig reisje volgde op het Europese vasteland en vanuit onze half jaarlijkse thuisbasis in Thailand werd de rest van het verre Oosten ons doel. Azië kon eindelijk geëxploreerd en verkend worden. Waar ik als kleine jongen van droomde werd de heerlijke werkelijkheid. Het leverde een karrevracht aan nieuwe indrukken op. Een gedeelte hiervan transformeert na enig gepruttel in onze hersenpan tot “nieuwe inzichten”. Vastgeroeste meningen en standpunten krijgen een grondige make-over. Vooroordelen vragen om een fikse schop onder de kont. Je krijgt een nieuwe, realistischer kijk op de wereld. De wijd verspreide navelstarende wijze van denken zoals: ons land als centrum van het universum waar alles omheen draait, smelt weg als ijs in de tropenzon.
Tokio, Tapei, Seoul, Hong Kong, Singapore… openenden mijn ogen. De fiere zelfvoldane Westerling kijkt na eeuwen van kolonisatie neer op de inwoners van de gebieden die zijn voorouders leegroofden. Nu kijkt hij geschokt en verbaasd naar een hoog technologische wereld, supermoderne infrastructuur, doeltreffend modern publiek transport en authentieke culturen. Hun metropolen zijn kraaknet en worden bevolkt door zeer gedisciplineerde mensen met respect voor orde. En ja, er zal wel een enge schaduwzijde zijn, vast en zeker. Hoogstwaarschijnlijk komen er dan mensen af- en opdraven met weetjes over torenhoge zelfmoordcijfers in Tokio, hoge boetes voor het wegwerpen van peuken in Singapore, de enorme prestatiedruk die scholieren er ondervinden en gerenomeerde bedrijven aan hun werknemers opleggen. Er is gegarandeerd een lange lijst waar Westerlingen zich zullen en zouden aan storen. Maar dat is het hem juist. Westerlingen met een andere culturele achtergrond die een andere opvoeding en scholing genoten hebben. Westerlingen die telkens weer geneigd zijn hun levenswijze superieur te vinden, vroeger de eigen religie predikend, nieuwe zieltjes wonnen. Nu zijn het de democratische waarden die zaligmakend zijn. Aziaten alsook Afrikanen zijn dit hartgrondig beu. Stemmingen bij de Verenigde Naties maken een en ander kristalhelder duidelijk.
Ik trap een open deur in zal men beweren. Times are changing!, zong Bob Dylan ooit. Wanneer u een beetje volgt wat er gaande is in de wereld merkt u dit ook wel. Toch is het anders, duidelijker wanneer je naar Azië reist en je er met de neus op de feiten wordt gedrukt. Tijden van wereldwijde Westerse overheersing naderen hun einde. Nieuwe tijden breken aan. De fakkel zal zonder twijfel worden overgenomen door China je merkt het aan alles. Het hangt in de lucht, het is onmiskenbaar.
Internationale gebeurtenissen waaraan grote gevolgen verbonden zijn volgen mekaar snel op. Vroeger verslond ik het nieuws. Wilde ik alles weten. Nu ben ik vooral bang. Wat brengt de toekomst.
Straks, in een niet zo verre toekomst, zullen de Zuid-Oost Aziatische landen als provincies van China worden beschouwd. Eigenlijk, laat ons eerlijk zijn, een beetje zoals Europese landen een hoopje extra Staten van Amerika geworden zijn. Satellietstaten is er een ander woord voor. De donuts en de hamburgers vliegen ons om de oren. De filmindustrie, de muziekindustrie… en ga zo maar door.
De nakende val van dollar en euro, de niet te stuiten opkomst van artificiële intelligentie, geopolitieke omwentelingen al dan niet gepaard gaand met allesvernietigende oorlogen… in wat voor tijden leven wij?
verhalen van een Aziëfanaat 
Nog steeds in dezelfde tijden als altijd, alleen alles veel sneller.
Het grote deel van de mensen, mensen met een goed hart en goede bedoelingen, die gebruikt worden door een heel kleine minderheid van slechterikken. Het is nog steeds het aloude spel wat er op deze wereld gespeeld word.
Daarboven nog geïndoctrineerde en gekken en the game is on.
Uiteindelijk komt het allemaal weer goed.
Ten laatste als we allemaal weer thuiskomen in dat grote universum.
LikeGeliked door 1 persoon
Boeiende tijden Roger, daar leven wij in op dit moment!
Laat me je even citeren: “De fakkel zal zonder twijfel worden overgenomen door China.”
Ik denk dat we die zin moeten aanpassen naar: “De fakkel is overgenomen…”
Acht jaar geleden was mijn zoon, die een PhD heeft in Ruimtevaarttechniek, in China om te onderhandelen over de verkoop van zijn hoogtechnologische onderdelen aan de Chinese ruimtevaartindustrie. Destijds dacht ik nog, vastgeroest in mijn oude denkwijze, dat China vooral een goede kopieermachine was. Maar niets is minder waar, zei mijn zoon toen. China loopt veel verder voor op het gebied van ruimtevaarttechnologie dan NASA of de ESA in Europa.
Inmiddels heeft China in Laos een geavanceerd hogesnelheidsspoornetwerk aangelegd. In Thailand werken we momenteel aan hogesnelheidslijnen die hierop aansluiten. Thailand heeft besloten deze zelf te financieren, maar daar heb ik mijn bedenkingen bij. Alle grote bedrijven in Thailand zijn in handen van Chinezen (vaak tweede generatie immigranten die zichzelf Thais noemen). Dus het geld in Thailand is ook grotendeels in handen van Chinezen.
Dus als je zegt dat de landen in Zuidoost-Azië vazalstaten van China zullen worden, dan is dat volgens mij op dit moment al het geval.
Westerlingen hebben nog steeds vaak een vertekend beeld als ze hier komen, waardoor ze een realiteit zien die allang veranderd is!
Gaan we daardoor slechtere tijden tegemoet? Ik denk het niet.
LikeGeliked door 1 persoon
Sterke analyse beste Lode en een mooie aanvulling op mijn tekst, waarvoor dank.
LikeLike
Je hebt duidelijk geen last van een pensioen bore-out.
LikeLike
Bore-out, leuk woord. Blijven “goesting hebben” is de essentie. Een typisch Vlaams woord dat veel sterker uitdrukt dan “zin hebben”. De overvloed aan vrije tijd die je als gepensioneerde krijgt besteden aan dingen die je interesseren, boeien en waarvoor je vroeger totaal geen tijd had… zolang en zoveel als je tanende gezondheid dit toelaat.
LikeLike
Azië is natuurlijk net zo verschillend als Europa: Nederland is anders dan Italië, Antwerpen anders dan een dorp ergens in Wallonië. Zo staat Singapore bekend om de orde en reinheid, maar reis door Maleisië naar Thailand en dan is de maatschappij al heel anders. Ja, generaals die prediken over “rust en orde” kent Thailand genoeg, maar dat is toch wel wat anders dan Singapore. Laat staan hoe de een of andere arbeider daar over denkt.
Dat gevoel van superioriteit hebben ook mensen de wereld rond last van. Een beetje zoals geloof: ja we weten dat er duizend en 1 anderen zijn maar heel toevallig stond de eigen kribben in het meest geweldige land met het juiste geloof en cultuur. Tja. Gelukkig heeft niet elke aardbewoner daar even veel last van en is reizen en praten, vooral luisteren, de beste manier om de eigen oogkleppen kwijt te raken.
En democratie, samen als groep bepalen welke koers we varen? Ook niks westers aan. Daar zijn ze in Azië ook wel voor de porren, tenzij je iemand met heel wat strepen op de schouder of persoon met een bijzonder hoofddeksel bent. Nee, wat landen irriteert aan het westen is de hypocrisie: andere landen de les wijzen terwijl menig westers land (in het bijzonder aftakelende wereldmacht Amerika) menig bruut regime aan de macht heeft geholpen of die nog steeds steunt. Economische belangen. Nu is China de grote boeman. Natuurlijk valt er van alles op dat land aan te merken, maar die vlieger gaat ook op voor o.a. Amerika. Maar zal een Bush of welken president, zijn ministers en adviseurs ooit voor een internationaal tribunaal staan? Nee.
Dat klinkt mij als een gezonde afkeer voor mensen/leiders die meer hebben dan de ander, een afkeer voor dubbele standaarden. Zo het klootjesvolk de wereld rond, gezeten aan een maaltijd en de nodige dranken, die hebben heel heel wat meer met elkaar gemeen. En de grote verschillen die er ook zijn? Veelal prima. Nee, neerkijken op anderen kan ik slecht tegen. Waardeer het mozaïek de wereld rond met zoveel mooie verschillen en overeenkomsten de wereld rond. Het belangrijkste daarvoor blijft natuurlijk kijken, er op uit gaan, luisteren. Dus ik heb genoeg geschreven zo.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooie aanvulling op mijn tekst Rob. Ik ben evenals jij allergisch voor het hautaine superioriteitsgevoel van heelwat Westerlingen die meestal halsstarrig weigeren te geloven dat andere volkeren en culturen hun eigen pad kiezen en op weg zijn bijzonder succesvol te zijn/worden. Bescheidenheid is hen vreemd en aanvaarden dat men het elders prima voor mekaar krijgt blijft zeer moeilijk. Het zal voor hen moeilijk ontwaken worden in een wereld waarin machts- en krachtsverhoudingen ten gronde veranderd zijn.
LikeLike