Hebt u dat ook? Voelt u, net zoals ikzelf, aan dat er van alles staat te gebeuren? Dat we weldra vaarwel mogen zeggen aan ons zorgeloze leventje. Dat er aan ons gepamperde bestaan vol sociale voorzieningen en opvangnetten een einde komt. Of sta ik hierin alleen?
Acht jaar geleden verwierf ik de (welverdiende) status van gepensioneerde. De achtendertigurige werkweek werd vervangen… of beter nog, moest vervangen worden. Hoe doe je dat? Ieder heeft zo zijn eigen plannen en verlangens en in een huwelijk zoek je dan de algemene deler tussen de partners. Dat werd de wereld willen zien! Volgens het motto: de wereld is een boek, en wie niet reist leest slechts één pagina. Tickets boeken, instappen en hupsakee weg zijn wij!
Menig reisje volgde op het Europese vasteland en vanuit onze half jaarlijkse thuisbasis in Thailand werd de rest van het verre Oosten ons doel. Azië kon eindelijk geëxploreerd en verkend worden. Waar ik als kleine jongen van droomde werd de heerlijke werkelijkheid. Het leverde een karrevracht aan nieuwe indrukken op. Een gedeelte hiervan transformeert na enig gepruttel in onze hersenpan tot “nieuwe inzichten”. Vastgeroeste meningen en standpunten krijgen een grondige make-over. Vooroordelen vragen om een fikse schop onder de kont. Je krijgt een nieuwe, realistischer kijk op de wereld. De wijd verspreide navelstarende wijze van denken zoals: ons land als centrum van het universum waar alles omheen draait, smelt weg als ijs in de tropenzon.
Tokio, Tapei, Seoul, Hong Kong, Singapore… openenden mijn ogen. De fiere zelfvoldane Westerling kijkt na eeuwen van kolonisatie neer op de inwoners van de gebieden die zijn voorouders leegroofden. Nu kijkt hij geschokt en verbaasd naar een hoog technologische wereld, supermoderne infrastructuur, doeltreffend modern publiek transport en authentieke culturen. Hun metropolen zijn kraaknet en worden bevolkt door zeer gedisciplineerde mensen met respect voor orde. En ja, er zal wel een enge schaduwzijde zijn, vast en zeker. Hoogstwaarschijnlijk komen er dan mensen af- en opdraven met weetjes over torenhoge zelfmoordcijfers in Tokio, hoge boetes voor het wegwerpen van peuken in Singapore, de enorme prestatiedruk die scholieren er ondervinden en gerenomeerde bedrijven aan hun werknemers opleggen. Er is gegarandeerd een lange lijst waar Westerlingen zich zullen en zouden aan storen. Maar dat is het hem juist. Westerlingen met een andere culturele achtergrond die een andere opvoeding en scholing genoten hebben. Westerlingen die telkens weer geneigd zijn hun levenswijze superieur te vinden, vroeger de eigen religie predikend, nieuwe zieltjes wonnen. Nu zijn het de democratische waarden die zaligmakend zijn. Aziaten alsook Afrikanen zijn dit hartgrondig beu. Stemmingen bij de Verenigde Naties maken een en ander kristalhelder duidelijk.
Ik trap een open deur in zal men beweren. Times are changing!, zong Bob Dylan ooit. Wanneer u een beetje volgt wat er gaande is in de wereld merkt u dit ook wel. Toch is het anders, duidelijker wanneer je naar Azië reist en je er met de neus op de feiten wordt gedrukt. Tijden van wereldwijde Westerse overheersing naderen hun einde. Nieuwe tijden breken aan. De fakkel zal zonder twijfel worden overgenomen door China je merkt het aan alles. Het hangt in de lucht, het is onmiskenbaar.
Internationale gebeurtenissen waaraan grote gevolgen verbonden zijn volgen mekaar snel op. Vroeger verslond ik het nieuws. Wilde ik alles weten. Nu ben ik vooral bang. Wat brengt de toekomst.
Straks, in een niet zo verre toekomst, zullen de Zuid-Oost Aziatische landen als provincies van China worden beschouwd. Eigenlijk, laat ons eerlijk zijn, een beetje zoals Europese landen een hoopje extra Staten van Amerika geworden zijn. Satellietstaten is er een ander woord voor. De donuts en de hamburgers vliegen ons om de oren. De filmindustrie, de muziekindustrie… en ga zo maar door.
De nakende val van dollar en euro, de niet te stuiten opkomst van artificiële intelligentie, geopolitieke omwentelingen al dan niet gepaard gaand met allesvernietigende oorlogen… in wat voor tijden leven wij?
verhalen van een Aziëfanaat 